Результаты (
русский) 1:
[копия]Скопировано!
Վերջին զանգը հնչեց բոլոր դպրոցներում, բացի թիվ 107 միջնակարգ դպրոցից, որտեղ տոնի փոխարեն սուգ էր:
Երկու օր առաջ դպրոցի միակ ավարտական դասարանի աշակերտները հողին հանձնեցին սիրելի դասընկերոջը՝ Արտյոմ Սահակյանին: «Արտյոմը բոլորիցս շատ էր սպասում այս օրվան»,- հուզված ասաց Արտյոմի կողքին նստող դասընկերուհին:
2012-ի դեկտեմբերին էլ հողին են հանձնել Սահակյանների երկրորդ զավակին: Դեկտեմբերի 21-ին Նորոյին բանակ տարան՝ Խոջալու: Նա դեռ չէր հասցրել հագնել զինվորականի համազգեստը, երբ մահը վրա հասավ: Երկու օր, ավելի ճիշտ՝ 45 ժամ կարողացան զինվոր պահել: Զինվորը մահացել էր մարդկային անտարբերության պատճառով, երբ ուսից հինգ ներարկում էին արել, ապա բարձր ջերմությամբ տեղափոխել հոսպիտալ:
Արտյոմը՝ Նվեր Սահակյանի երկրորդ որդին, նախանցյալ կիրակի առավոտյան իրենց թաղամասում փողոցով անցնելիս տեսել է, որ հարևանի տան տանիքին քեռին ու հարևաններն աշխատում են, ինքն էլ բարձրացել է, միամիտ ոտքը գցել, չի կարողացել հավասարակշռությունը պահել և ցած է ընկել: Երկու շաբաթ նրա կյանքի համար պայքարեցին բժիշկները, սակայն ոչ մի դրական տեղաշարժ:
Դասընկերների ծնողները մեզ պատմեցին, որ երկու շաբաթ անընդմեջ դասընկերները հիվանդանոցում են եղել. «Հիվանդանոց, եկեղեցի, հետո էլի հիվանդանոց: Աղթոում էին ու պայքարում, բայց…», – հուզված ասաց ծնողներից մեկը:
Դասղեկ Նաիրա Այվազյանը Արտյոմին բնութագրում է որպես հավասարակշռված անձնավորության, լավ ընկերոջ, լավ աշակերտի: «Ամենակարևորը՝ լավ զավակ իր ծնողների համար»,- հավելեց դասղեկը: Նա նշեց, որ Արտյոմն ուզում էր բարձրագույն կրթություն ստանալ, բայց նաև ուզում էր խոհարար դառնալ, գնալ Ռուսաստան աշխատել:
переводится, пожалуйста, подождите..
